Τα ομόλογα έχουν διάρκεια 30 χρόνια που σημαίνει ότι θα τα αποπληρώσουν τα παιδιά μας. Το ηθικό δίλημμα; Πώς θα χρησιμοποιηθούν τα χρήματα;
Άρθρο μου στο.athensvoice.gr
«Show me the money» λένε στις αγορές όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι. Η Κομισιόν έδειξε τα λεφτά μετά από εβδομάδες διαβουλεύσεων και κυοφορίας συμπληρωματικών προτάσεων. Τα 750 δις, 500 επιχορηγήσεις και 250 δάνεια, θα έρθουν να ανακουφίσουν κυρίως τις χώρες που τσάκισε η πανδημία και θα δώσουν μια γερή ανάσα ρευστότητας.
Στο Ευρωκοινοβούλιο χειροκροτήσαμε δυνατά και από όλες τις πτέρυγες την Ούρσουλα Φον ντερ Λάινεν και ίσως ήταν η πρώτη φορά που το εννοούσαμε όλοι… Άλλωστε ελήφθη υπόψη ακριβώς ό,τι ζητούσαμε με το ψήφισμά μας στις 15 Μαΐου οπότε και 505 ευρωβουλευτές ψηφίσαμε υπέρ της ίδρυσης του Ταμείου Ανάκαμψης που θα δίνει κυρίως επιχορηγήσεις (mostly grands), 119 ευρωβουλευτές καταψήφισαν και 69 απείχαν, μεταξύ των οποίων και οι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ, για να μην ξεχνιόμαστε. Τούτων δοθέντων αφού ολοκληρωθούν οι διαβουλεύσει με το Συμβούλιο η Ελλάδα φαίνεται πως θα έχει στη διάθεσή της να λάβει ένα γενναίο μερίδιο συνολικά 32 δις. Δεν τα λες και ψίχουλα…
Το Ταμείο Ανάκαμψης είναι το υπερόπλο της ΕΕ και το ρευστό θα προκύψει από δανεισμό στις διεθνείς αγορές. Με στόχο να βεβαιωθούν οι αγορές, ότι λεφτά θα υπάρχουν, η ΕΕ ετοιμάζεται να θεσπίσει τρεις καινούργιους μηχανισμούς εσόδων, φόρο στους ψηφιακούς γίγαντες, σύστημα εξισορρόπησης του κόστους της βαριάς βιομηχανίας με τις βιομηχανίες που παράγουν ανάλογα προϊόντα σε τρίτες χώρες και επέκταση του πράσινου συστήματος εμπορίας εναερίων ρύπων. Τα ομόλογα θα έχουν 30 χρόνια διάρκεια και περίοδο χάριτος αφού θα αρχίσουν να αποπληρώνονται από το 2028. Με απλά λόγια ετοιμαζόμαστε να δανειστούμε με την προοπτική ότι τα δανεικά θα τα επιστρέψουν τα παιδιά μας!
Εκεί ακριβώς εντοπίζεται και το ηθικό δίλημμα. Πώς θα χρησιμοποιηθούν τα χρήματα; Προφανώς και δεν θα γίνουν μερσεντές ούτε καν βίλες στη Μύκονο. Ωστόσο το θέμα των προτεραιοτήτων στην πορεία ανάκαμψης από την πανδημία είναι κομβικό. Η Ευρωπαική Ένωση συστήνει επενδύσεις που θα είναι «πράσινες» θα δίνουν έμφαση στην ψηφιοποίηση και θα υποστηρίξουν τις αλυσίδες αξίας στην ευρωπαϊκή βιομηχανία, κυρίως τη φαρμακοβιομηχανία, τις μπαταρίες και ευρύτερα την τεχνολογία για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, προκειμένου να πετύχει η ΕΕ τον ζητούμενο επαναπατρισμό της βιομηχανίας μας.
Στην Ελλάδα με το μεγαλύτερο ποσοστό μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην ΕΕ και πτώση στον τουρισμό περισσότερο από 70% φέτος στο δεύτερο τρίμηνο σε σχέση με πέρυσι, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της Κομισιόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κληθεί άμεσα να πάρει μια καθοριστική απόφαση: Θα μοιράσει χρήματα παντού και σε όλους για να κρατήσει ψηλάτη δημοφιλία του ή θα αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο προκαλώντας μια επανάσταση που θα οδηγήσει τη χώρα και την επόμενη γενιά στη νέα οικονομία;
Τουριστικές υπηρεσίες υψηλής ποιότητας με «πράσινες» προδιαγραφές, μικρομεσαίοι που περνάνε στην ψηφιακή εποχή όχι μόνο γιατί κάνουν τηλεδιασκέψεις στο Zoom, εκπαίδευση και διαρκής κατάρτιση χωρίς αμαρτωλά voucher, ψηφιοποιημένες υπηρεσίες πολιτισμού, ανοιχτά δεδομένα για τα μνημεία μας και την πολιτιστική μας κληρονομιά, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παντού και όχι μόνο στην νομοθεσία αλλά και με εντατική δουλειά για την αύξηση της αποδοχής τους από τα βουνά μέχρι τα νησιά, στήριξη με συγκεκριμένα μέτρα στις αλυσίδες αξίας που προτείνει η ΕΕ με πρώτα τα φάρμακα και τις σπάνιες γαίες, είναι μόνο κάποιοι από τους τομείς που η ελληνική οικονομία μπορεί να ανθίσει. Αρκεί να γίνει η γενναία επιλογή.
Ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ συνήθιζε να λέει πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος από την οικονομική κρίση ήταν το ενδεχόμενο η επόμενη γενιά να ζήσει χειρότερα από τη δική μας. Και αυτή τη φορά το Ταμείο Ανάκαμψης έρχεται να σώσει τη δική μας γενιά. Μόνο που προφανώς παίρνουμε δανεικά από τα παιδιά μας. Και γι αυτό είμαστε υποχρεωμένοι, με κρύο αίμα, να σχεδιάσουμε και να υποστηρίξουμε για τα παιδιά μας ένα μέλλον που, αν μη τι άλλο, θα τους επιτρέπει να πληρώνουν τα δάνεια που παίρνουμε για να αντιμετωπίσουμε την κρίση της πανδημίας και να ζουν στον πλανήτη με καλύτερες συνθήκες από εμάς που τους αφήνουμε προίκα αυτά τα χρέη.