Άρθρο μου στο athensvoice.gr

«Μέσα σε λίγα χρόνια κάναμε βήματα ως κοινωνία»

Η Μαρία Σπυράκη γράφει για τη βία που δέχονται οι γυναίκες πολιτικοί με αφορμή τη χυδαία επίθεση στη Δόμνα Μιχαηλίδου.

 

Γνώρισα τη Δόμνα τηλεφωνικά πριν μερικά χρόνια. Ευγενικά, διακριτικά ζητούσε μια πληροφορία για την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Μετά τη συναντούσα στο Μοσχάτο. Δεν γίναμε φίλες, άλλη γενιά, άλλα ενδιαφέροντα. Μετά τις εκλογές βρεθήκαμε σε ένα πάνελ. Ήταν πλέον μέλος της κυβέρνησης και έκανε τη δουλειά με προσήλωση και ευαισθησία. Είχε γίνει πολιτικός, ήταν μία από εμάς…

Το πρωτοσέλιδο στο έντυπο δεν με εξέπληξε. Είναι αυτό το ίδιο έντυπο που βαφτίζει  την αθλιότητα  ενημέρωση και την πουλάει με το κιλό. Οι αντιδράσεις είναι σπάνιες και περνάνε στα ψιλά ενώ ο οχετός συνεχίζει τη δουλειά του με το αζημίωτο. Με τη Δόμνα συνέβη ωστόσο να αισθανθώ πως μέσα σε λίγα χρόνια κάναμε βήματα ως κοινωνία. Η αποκάλυψη του #metoo, η επιλογή του πρωθυπουργού να δώσει έμφαση στη διάσταση του φύλου στο δημόσιο χώρο, η δουλειά που γίνεται νομοθετικά για τη θέση της γυναίκας, ειδικά μετά τα αυξημένα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας κατά τον εγκλεισμό στην πανδημία, ίσως και όλα αυτά μαζί, μας πήγαν παρακάτω.

Άνθρωποι που δεν σχολιάζουν στα social media ξεσηκώθηκαν για τη Δόμνα, όχι μόνο γιατί είναι μια εργατική και όμορφη νέα πολιτικός, αλλά και γιατί όπως φαίνεται έβαλαν στη θέση της τη φίλη τους, την κόρη τους, τη γυναίκα που αύριο θα συμβεί να έχει θέση στην πολιτική και θα δεχθεί τη χυδαιότητα κατά πρόσωπο.

Τον Φεβρουάριο του 2020, λίγο πριν ξεσπάσει η πανδημία στην Ευρώπη, συμμετείχα στην κοινοβουλευτική συνέλευση του Ο.Ο.Σ.Α στο Παρίσι. Εκεί μιλήσαμε για τη βία που δεχόμαστε οι γυναίκες πολιτικοί στο διαδίκτυο. Από εκεί και τα στοιχεία που παραθέτω: Σε έρευνα του Congress of Local and Regional Authorities του Συμβουλίου της Ευρώπης αναλύθηκαν 70.000 tweets που είχαν αποδέκτες βουλευτές του Ηνωμένου Βασιλείου. Αν και οι άνδρες βουλευτές δέχθηκαν τα πιο ενοχλητικά μηνύματα, οι γυναίκες έγιναν αποδέκτες του μεγαλύτερου όγκου ρητορικής μίσους. Το 86% των tweets που περιείχαν ρητορική μίσους απευθύνονταν σε γυναίκες βουλευτές.

Η επόμενη Δόμνα με σπουδές και στρωμένη καριέρα μπροστά της, δύσκολα θα εμπλακεί στην πολιτική. Η αγριάδα που προκαλεί όλο αυτό μάλλον θα την αποτρέψει. Εκτός και αν αποφασίσουμε πως κάθε φορά που ο σεξισμός και η χυδαιότητα θα είναι μπροστά μας θα … τα σπάμε στα social αποδοκιμάζοντας χωρίς δεύτερη σκέψη όλη αυτή τη σαπίλα. Αυτό όμως προϋποθέτει καθαρές κουβέντες χωρίς κομματικά γυαλιά. Μόνο έτσι οι επαγγελματίες του υπονόμου θα εξαφανιστούν στο περιθώριο. Και τότε η επόμενη Δόμνα ίσως το ξανασκεφτεί και κάνει το βήμα στη δημόσια ζωή με τη σιγουριά ότι δεν είναι ζούγκλα εκεί έξω…