Εισηγήτρια του ΕΛΚ στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης στην έκθεση σχετικά με τον ρόλο των περιφερειών και των πόλεων της ΕΕ στην υλοποίηση της Συμφωνίας του Παρισιού (COP 21) για την κλιματική αλλαγή.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Η κλιματική αλλαγή είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη και τα συμπτώματα και οι συνέπειές της γίνονται όλο και πιο αισθητές, τόσο στους πολίτες όσο και στους πολιτικούς ιθύνοντες. Κατά την τελευταία δεκαετία, η αύξηση της θερμοκρασίας στην ΕΕ ήταν ταχύτερη σε σχέση με τον υπόλοιπο πλανήτη1 · παρατηρούμε ότι αυξάνονται οι ακραίες θερμοκρασίες, οι δασικές πυρκαγιές, οι ξηρασίες, οι πλημμύρες και οι καταιγίδες· τα εξωτικά χωροκατακτητικά είδη, η απώλεια της βιοποικιλότητας, ο ανταγωνισμός για το νερό2 και οι ενεργειακές απαιτήσεις. Πολλοί τομείς επηρεάζονται από αυτή την κατάσταση: ο πρωτογενής τομέας και ο τουρισμός, καθώς και οι δημόσιες υπηρεσίες όπως η υγεία, η ύδρευση και η παροχή ενέργειας. Το οικονομικό κόστος της κλιματικής αλλαγής είναι πολύ υψηλό, ακόμη και στις περιπτώσεις που οι αλλαγές κυμαίνονται σε χαμηλά επίπεδα. Επιπλέον, η μεσογειακή Ευρώπη είναι πιο ευάλωτη και το κόστος που υφίσταται είναι πολύ υψηλό, γεγονός που σημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή έχει επιπτώσεις στην εδαφική συνοχή της ΕΕ3 . Η κλιματική αλλαγή εντείνει επίσης τις κοινωνικές διαφορές εντός της ΕΕ· ορισμένες κοινωνικές ομάδες είναι πιο εκτεθειμένες από άλλες (λόγω προβλημάτων υγείας, χαμηλού εισοδήματος, ακατάλληλης στέγασης, έλλειψης κινητικότητας και λόγω θεμάτων που σχετίζονται με το φύλο, μεταξύ άλλων). Η ενεργειακή φτώχεια είναι πλέον δεδομένο της καθημερινής ζωής για πολλούς Ευρωπαίους. Ταυτόχρονα η Ευρώπη έχει αναλάβει άλλη μία ευθύνη: τον μετριασμό των ανθρωπιστικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής εκτός Ευρώπης, καθώς οι λιμοί, οι ξηρασίες και ένα άνισο μοντέλο ανάπτυξης δημιουργούν ένα κύμα κλιματικών προσφύγων, που φθάνουν στην ΕΕ και ιδίως στις πόλεις της, αναζητώντας μια αξιοπρεπή ζωή.