Το άρθρο μου στην εφημερίδα Βραδυνή
Η Μαρία Σπυράκη εξηγεί πώς θα αξιοποιηθεί το πακέτο στήριξης της Κομισιόν, πώς θα ληφθούν οι αποφάσεις που θα κατανεμηθεί, ώστε να αναδειχθεί η προσφορά του στην ανάπτυξη. Η ευρωβουλευτής της Ν.Δ. προεξοφλεί με σιγουριά ότι το σχέδιο ανάκαμψης του πακέτου των 31 δισ. θα υιοθετηθεί από την Ευρώπη και τα Όργανά της μετ’ επαίνων.
Κυρία Σπυράκη, η Ευρώπη δίνει τεράστια οικονομική δύναμη στην Ελλάδα με το πακέτο στήριξης αντιμετώπισης των οικονομικών συνεπειών απο τον κορωνοϊό. Πώς και με ποιο τρόπο δεν θα δούμε ξανά αυτό που γινόταν στο παρελθόν, δηλαδή τα ευρωπαϊκά χρήματα να γίνονται προεκλογικές παροχές και στην ουσία να χάνονται, με μόνους οφελουμένους εκείνους που ήταν μέσα στο λεγόμενο «σύστημα» εκείνων των εποχών.
«Η παροχή του γενναίου πακέτου στήριξης της Ε.Ε. σε όλες τις χώρες που επλήγησαν, και όχι μόνο στην Ελλάδα, συνδέεται με δύο ουσιώδεις παραμέτρους. Η πρώτη είναι οι τομείς που θα διοχετευθούν τα χρήματα, ώστε το παραγωγικό μας μοντέλο να παράγει πλούτο στη νέα εποχή, και εδώ προκρίνονται η πράσινη Οικονομία ,ο ψηφιακός μετασχηματισμός και η ενίσχυση της ανθεκτικότητας της παραγωγής. Ανανεώσιμη ενέργεια, διαχείριση απορριμμάτων, κυκλική Οικονομία και ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων, αλλά και ψηφιοποίηση υπηρεσιών και αλυσίδας παραγωγής στις επιχειρήσεις, είναι προφανώς κάποιες από τις επιλέξιμες δράσεις για χρηματοδότηση. Η δεύτερη σημαντική παράμετρος για την ομαλή ροή των κονδυλίων από το πακέτο στήριξης είναι η πορεία των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Δεν μπορούμε να διορίσουμε φίλους και συγγενείς σε αχρείαστες θέσεις στο Δημόσιο , ούτε και να επιστρέψουμε στις συνήθειες του παρελθόντος που τα κοινοτικά κονδύλια ξοδεύονταν σε δράσεις χωρίς προστιθέμενη αξία. Αυτές οι δύο παράμετροι ισχύουν και θα ίσχυαν και χωρίς την “ενισχυμένη εποπτεία” που μας κληρονόμησε ο ΣΥΡΙΖΑ, ουρά από το Μνημόνιο. Πολλώ δε μάλλον τώρα, που δεν χρειάζεται να διακινδυνεύσουμε την επιστροφή στην ανυποληψία».
Ως Ελληνίδα ευρωβουλευτής που γνωρίζετε από πρώτο χέρι τις λειτουργίες των Ευρωπαίων, τις προσεγγίσεις τους σε θέματα οικονομικής βοήθειας, τις πρακτικές τους, τις συζητήσεις μαζί τους, από τι θα λέγατε ότι κινδυνεύουμε σε ό,τι αφορά την εκταμίευση των 32 δισ.; Με άλλα λόγια, τι δεν αρέσει να βλέπουν οι Ευρωπαίοι σε μία χώρα όπως την Ελλάδα, όταν δίνουν χρήματα;
«Η μεγάλη συζήτηση που διεξήχθη εδώ στις Βρυξέλλες, αφορούσε τη μορφή της βοήθειας που θα πάρουν τα κράτη, αν δηλαδή θα είναι επιχορηγήσεις ή δάνεια. Τελικά, η αναλογία ⅔ επιχορηγήσεις και ⅓ δάνεια φαίνεται πως ικανοποιεί τους περισσοτέρους και ο συμβιβασμός στο Συμβούλιο είναι ορατός. Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να επιμένει στις επιχορηγήσεις, γιατί έχει ήδη υψηλό λόγο δημοσίου Χρέους προς ΑΕΠ και οποιαδήποτε περαιτέρω αύξησή του μπορεί να ξανανοίξει τη συζήτηση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού Χρέους στις αγορές. Το δεύτερο κρίσιμο σημείο είναι πού θα καταλήξουν τα χρήματα, και αυτό που δεν θέλουν οι Ευρωπαίοι είναι να ενισχύσουν προβληματικές επιχειρήσεις. Αντί να πέφτουν κεφάλαια σε βαρέλι δίχως πάτο, πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την ενίσχυση ενός μοντέρνου, φιλικού προς το Περιβάλλον και ψηφιακού οικονομικού μοντέλου».
Η ελληνική κυβέρνηση πώς θα πρέπει να πορευτεί έτσι ώστε να μη χαθούν πόροι απο το συνολικό πακέτο που περιλαμβάνει η πρόταση Γερμανίας και Γαλλίας για την στήριξη της Οικονομίας;
«Το πακέτο είναι της Ε.Ε. και η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζει το Σχέδιο Ανάκαμψης για να φέρει τα κονδύλια στην Ελλάδα. Το ενδιαφέρον είναι πως οι αναπτυξιακές προτεραιότητες της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη συμπίπτουν με αυτές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Μπορώ να προβλέψω με ασφάλεια ότι το Σχέδιο Ανάκαμψης θα γίνει δεκτό μετ’ επαίνων το φθινόπωρο. Μένει να έχουμε ως χώρα υψηλή επίδοση και κατά την εφαρμογή του».
Πολιτικά βλέπουμε ότι μετά από πολλά χρόνια η Ευρώπη ως θεσμός, ως οντότητα, ως μία ομάδα χωρών και κρατών με κοινό νόμισμα, αντιδρά κατ’ αυτόν τον τρόπο. Στέκεται δηλαδή μετά από πολλά χρόνια, στο ύψος των περιστάσεων. Πολιτικά τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την περαιτέρω λειτουργία της;
«Είναι πράγματι μια ιστορική στιγμή για την Ε.Ε. Προχωρά για πρώτη φορά σε κοινό δανεισμό, ώστε να χρηματοδοτήσει το υπερόπλο για την αντιμετώπιση της κρίσης του Covid-19. Στην οικονομική κρίση του 2010 η Ε.Ε. χρειάστηκε 4 χρόνια για να φτιάξει τον ESM, το Μόνιμο Μηχανισμό Στήριξης. Τώρα πήρε λιγότερο από 4 μήνες! Με δεδομένο, μάλιστα, το κενό που αφήνουν στο διεθνές στερέωμα οι ΗΠΑ, η Ε.Ε. μπορεί να ηγηθεί του Δυτικού κόσμου υπερασπίζοντας τια αξίες που μας ενώνουν, με πρώτη την αλληλεγγύη».
Η εκταμίευση του πακέτου των 32 δισ. προϋποθέτει, φαντάζομαι κ. Σπυράκη, και μία δικλίδα ασφαλείας, ότι δηλαδή θα παραμείνει η χώρα σε πολιτική σταθερότητα και δεν θα προκηρυχθούν εκλογές. Είναι έτσι, ή το ένα είναι ανεξάρτητο από το άλλο;
«Δεν συζητάει κανένας το ενδεχόμενο πολιτικής αστάθειας στην Ελλάδα. Μέχρι το 2023 που ολοκληρώνεται η θητεία του Κυριάκου Μητσοτάκη τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων, από τα οποία προέρχεται και θα αποπληρωθεί το πακέτο στήριξης, θα έχουν αποδώσει καρπούς!».
Με τις τουρκικές προκλήσεις τι γίνεται; Μέχρι πού η Άγκυρα μπορεί να φτάσει και ποια θα είναι η αντίδραση της Ε.Ε. στην περίπτωση που όλες οι εξελίξεις κορυφωθούν με κάποιο θερμό επεισόδιο;
«Η Τουρκία επιλέγει διαρκή και κλιμακούμενη ένταση με την Ελλάδα συνυπολογίζοντας προφανώς ότι βρίσκεται απέναντι και στην Ε.Ε. Εκτιμώ ότι δεν έχει κάνει σωστά το λογαριασμό κόστους - οφέλους σε αυτή την επιλογή. Ο ρόλος της περιφερειακής δύναμης που επιχειρεί να διαδραματίσει προϋποθέτει πνεύμα συνεργασίας και αμοιβαίας κατανόησης με τους μεγάλους παίκτες αυτού του κόσμου. Και η Ε.Ε., ευτυχώς για την Ελλάδα, είναι πολύ μεγάλη δύναμη για να την αγνοήσει η οικονομικά παραπαίουσα Τουρκία».