Άρθρο μου 
στην Athens Voice (official)
Οι Έλληνες τιμούμε τους νεκρούς μας. Η υφήλιος το αναγνωρίζει μέσα από τον λόγο του Σοφοκλή στην Αντιγόνη και όλοι εμείς το βιώνουμε από τη στιγμή που ερχόμαστε στον κόσμο. Η κηδεία του τέως βασιλιά είναι όντως ένα σημαντικό γεγονός που δίνει την ευκαιρία για πολλαπλά συμπεράσματα πολιτικά και κοινωνικά.
Έπρεπε να ταφεί ο τέως με τιμές αρχηγού κράτους; Προφανώς και όχι. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων αποφάσισε το 1974 ότι η Ελλάδα είναι αβασίλευτη δημοκρατία. Μόνο ως ένδειξη απόλυτου σεβασμού σε εκείνη την ιστορική απόφαση της πλειοψηφίας η κυβέρνηση όφειλε, όπως και έπραξε, να μην δώσει στην κηδεία του τέως άλλη διάσταση από αυτή που στην πραγματικότητα είχε: κηδεία ενός τέως βασιλιά, ο οποίος ήταν πλέον ιδιώτης εδώ και 48 χρόνια με απόφαση των Ελλήνων στην κάλπη.
Μπορεί η Ελλάδα να διαγράψει την ιστορία της; Προφανώς δεν μπορεί. Καμία σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα δεν αποπειράται να κάνει κάτι τέτοιο. Όμως δεν μπορεί ταυτόχρονα να προσφέρεται ως σκηνικό αναβίωσης του παρελθόντος που κρίθηκε ιστορικά με βαρύ αρνητικό πρόσημο. Η πολιτεία έλαβε όλα τα μέτρα που απαιτούνται ώστε να αποδοθούν απρόσκοπτα οι τιμές που αναλογούν στο πρόσωπο τέως. Η Ιστορία έχει κάνει ήδη τη δουλειά της και τα γεγονότα είναι αμείλικτα.
Είναι τελικά πολλοί Έλληνες κρυπτοφιλοβασιλικοί; Εάν επιβεβαιώνονται οι αριθμοί το προσκύνημα στη σωρό του τέως είναι ένδειξη συλλογικού πένθους αλλά όχι λαοθάλασσα αμφισβήτησης του πολιτεύματος. Τα πολιτικά πρόσωπα που συμμετείχαν είχαν συγκεκριμένη σχέση με τον τέως και ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς τεκμηριωμένο σκεπτικό, πολύ σημαντικό για τον δημόσιο διάλογο, τη φθαρτότητα και τον ρόλο που διαδραματίζουν τα πρόσωπα στην ιστορία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε για άλλη μια φορά να το κάνει λύσσα…
Σαν να μην ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που αποκατέστησε τη Δημοκρατία στην Ελλάδα και διενήργησε το δημοψήφισμα για το πολιτειακό, ο ιστορικός ηγέτης της κεντροδεξιάς. Σαν να μην αποκαταστάθηκαν οι δημοκρατικές δομές στα χρόνια που μεσολάβησαν, από το 1974 μέχρι σήμερα, με τη συμβολή όλων των κυβερνήσεων. Σαν να υπάρχει κάποιος αόρατος κίνδυνος παλινόρθωσης της «βασιλευομένης Δημοκρατίας» που μόνο στην Κουμουνδούρου τον αντιλαμβάνονται ενώ οι άλλοι δεν έχουμε πάρει χαμπάρι! Η πραγματικότητα βεβαίως είναι άλλη και είναι κοινός τόπος: Η κ. Σακελλαροπούλου μπορεί να συνεχίσει να κάνει τη δουλειά της με δύναμη και ευαισθησία χωρίς να φοβάται ότι θα την επισκεφθούν τρεις χαμηλόβαθμοι στρατιωτικοί να της ανακοινώσουν ότι ανέλαβαν τον έλεγχο της χώρας…
Με αφορμή την κηδεία είδαμε θλιβερές εικόνες στο Τατόι παρά τα προγραμματισμένα και πολλαπλώς αναγγελθέντα έργα. Κορμοί δέντρων από την πυρκαγιά ενάμιση χρόνο πριν και χορταριασμένοι τάφοι των βασιλέων της Ελλάδος που αποτελούν μέρος της ιστορίας μας. Αντιγράφω από το iefimerida.gr: «Συνεργεία που εργάζονται τις τελευταίες ημέρες στα βασιλικά ανάκτορα άνοιξαν δρόμους, καθάρισαν τους τάφους, ενώ προχώρησαν και σε δενδροφύτευση». Θα μπορούσε προφανώς το στοιχειώδες lifting στο κτήμα να είχε γίνει καιρό πριν, παράλληλα με τα βήματα στα έργα αποκατάστασης του περιβάλλοντος και των ιστορικών σημείων του χώρου.
Την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές οι βασιλείς θα έχουν επιστρέψει στις πατρίδες τους και οι έκπτωτοι πρίγκιπες και λοιποί γαλαζοαίματοι στις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες. Θα μας θυμηθούν και πάλι στις διακοπές τους ανεβάζοντας στιγμιότυπα από το ελληνικό καλοκαίρι, με φίλτρα ή χωρίς, στο Instagram. Εν τω μεταξύ η Ελλάδα που επιμένει, εκείνη που βλέπει το «Crown» στο Netflix και ξυπνάει νωρίς, θα συνεχίσει να αγωνίζεται για το καλύτερο που της αξίζει. Στις επιχειρήσεις, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στα νοσοκομεία, στις υπηρεσίες, στον τουρισμό, στον ευρωπαϊκό δρόμο ο οποίος με λάθη, καθυστερήσεις και παραλείψεις παραμένει ο μοναδικός ασφαλής οδικός χάρτης για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.